uznawanie i wykonywanie orzeczeń w sprawach związanych z niewypłacalnością

– zagadnienie wchodzące w zakres współpracy sądowej w sprawach cywilnych w Unii Europejskiej, regulowane przez rozporządzenie Rady Unii Europejskiej z 29 maja 2000 w sprawie postępowania w razie niewypłacalności. Rozporządzenie przewiduje bezpośrednie uznawanie orzeczeń dotyczących otwarcia, przeprowadzenia i zakończenia postępowań wszczętych na skutek niewypłacalności dłużnika, jak też orzeczeń, które pozostają w bezpośrednim związku z tymi postępowaniami. Jako zasadę przyjęto uznawanie otwarcia postępowania przez sąd jednego z państw członkowskich we wszystkich pozostałych państwach członkowskich, o ile orzeczenie jest skuteczne w państwie, w którym nastąpiło otwarcie. Zasada ta ma zastosowanie także wówczas, gdy w pozostałych państwach członkowskich nie byłoby możliwe otwarcie postępowania z powodów związanych z osobą dłużnika. Uznanie post™powania głównego nie stoi na przeszkodzie otwarcia przez sąd innego państwa członkowskiego postępowania wtórnego. Pierwsze postępowanie otwierane jest w państwie członkowskim, na którego obszarze znajduje się „ośrodek zasadniczych interesów” dłużnika. Jeśli ośrodek taki znajduje się na terytorium jednego z państw członkowskich, to otwarcie postępowania w innym państwie członkowskim może nastąpić jedynie wówczas, gdy dłużnik ma filię na obszarze tego państwa. W takim wypadku skutki postępowania są ograniczone do majątku dłużnika ujawnionego na terytorium ostatniego z wymienionych państw. Otwarcie postępowania wywołuje w każdym innym państwie członkowskim, bez konieczności dopełnienia tam jakichkolwiek formalności, skutki, które prawo państwa otwarcia łączy z postępowaniem. Orzeczenia związane z przeprowadzeniem i zakończeniem postępowania, wydane przez sąd, którego orzeczenie o otwarciu zostało uznane, jak też układ zatwierdzony przez tenże sąd są uznawane bez dalszych formalności. Orzeczenia te wykonuje się zgodnie z przepisami dotyczącymi uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach cywilnych i handlowych. Ogólna zasada dotycząca uznawania ma zastosowanie także do orzeczeń, które są bezpośrednim następstwem postępowania i pozostają z nim w ścisłym związku, nawet jeśli organem rozstrzygającym jest inny sąd. Zasada ta odnosi się ponadto do orzeczeń w przedmiocie środków zabezpieczających, wydawanych na podstawie wniosku o otwarcie postępowania w razie niewypłacalności. Uznawanie i wykonywanie innych orzeczeń niż wymienione podlega przepisom o uznawaniu i wykonywaniu orzeczeń w sprawach cywilnych i handlowych.