(ang. Common Agricultural Policy, CAP) – pierwsza i przez długie lata jedyna wspólna polityka sektorowa EWG utworzona w traktatach rzymskich, na podstawie planu opracowanego przez zespół pod przewodnictwem S.L. Mansholta, wiceprzewodniczącego Komisji Europejskiej. Charakteryzuje ją silny interwencjonizm wewnętrzny (centralne zarządzanie oraz centralne finansowanie rolnictwa) oraz protekcjonizm w stosunkach z krajami trzecimi. Podstawowe cele wpr określono w art. 33 TWE (dawniej art. 39 traktatów rzymskich) i są to: 1. zwiększenie wydajności rolnictwa przez popieranie postępu technicznego, racjonalny rozwój produkcji rolnej oraz możliwie najlepsze wykorzystanie czynników produkcji, a w szczególności siły roboczej; 2. zapewnienie odpowiedniego poziomu życia społeczności wiejskiej, w szczególności przez wzrost indywidualnych dochodów osób zatrudnionych w rolnictwie; 3. stabilizacja rynków; 4. zapewnienie bezpieczeństwa dostaw; 5. zapewnienie rozsądnych cen w zaopatrzeniu konsumentów. Koncepcja wpr opiera się na trzech zasadach: jednolitości rynku produktów rolnych, preferencji Wspólnoty, solidarności finansowej; w ramach wpr wyróżnia się politykę interwencyjną oraz politykę strukturalną.
- Wspólna Polityka Rolna, (Common Agricultural...
- jednolitość rynku produktów rolnych, – jedna z zasad Wspólnej...
- limitowanie (kwotowanie) produkcji rolnej, – instrument wprowadzony...