(ang. Common Customs Tariff, CCT) – obowiązujący na terenie Wspólnoty system ceł stosowanych w imporcie towarów i usług z państw trzecich. System ten cechuje jednolitość, co oznacza, że wszystkie państwa członkowskie w stosunkach handlowych z państwami trzecimi stosują takie same zasady określania ceł, a uzyskane w ten sposób dochody przekazują do wspólnego budżetu. W.t.c. określona została we wspólnotowym kodeksie celnym oraz w rozporządzeniu Komisji 2454/93 z 2 lipca 1993 i w znacznej mierze odpowiada ona kodeksowi Generalnego Układu w Sprawie Ceł i Handlu (GATT). Wprowadzenie w.t.c. było jednym z elementów utworzenia (zgodnie z art. 25 TWE) unii celnej i oznaczało wyłączenie z kompetencji władz narodowych wszelkich regulacji dotyczących polityki celnej, w tym także ich modyfikacji i interpretacji, i przekazanie organom Wspólnoty – zgodnie z art. 26 TWE cła w ramach w.t.c. określane są przez Radę Unii Europejskiej na wniosek Komisji Europejskiej. W.t.c. zawiera dwa rodzaje stawek: konwencyjne i autonomiczne. Zob. też wspólna polityka handlowa.
- taryfa, ( tariff )
- unia celna, – jedna z form integracji...
- Unia Celna i Ekonomiczna Afryki Centralnej, (UDEAC)