(ang. Joint Action Plan) – to integralny składnik Nowej Agendy Transatlantyckiej, w którym uszczegółowiono cele zawarte w Agendzie, przedstawiając dokładny plan ich realizacji oparty na zobowiązaniu do podjęcia blisko stu pięćdziesięciu działań. W celu realizacji pierwszego zamierzenia – promowanie pokoju, stabilizacji i demokracji – położono nacisk na regiony: byłej Jugosławii (przestrzeganie praw człowieka, pomoc humanitarna, rozliczenie zbrodni wojennych, budowa instytucji demokratycznych); Europy Środkowo-Wschodniej (pomoc techniczna w celu przeprowadzenia reform systemów finansowych i rynków kapitałowych oraz tworzenia infrastruktury niezbędnej do rozwoju handlu i inwestycji); kraje byłego Związku Radzieckiego (wspieranie małych i średnich przedsiębiorstw, doradztwo w zakresie reform podatkowych, usług bankowych, prywatyzacji i rozwoju zasobów ludzkich). W drugim obszarze – globalne wyzwania – podjęto zobowiązania dotyczące walki z przestępczością zorganizowaną (współpraca w ramach Europolu, programy zwalczania handlu narkotykami), imigracji i polityki azylowej (mechanizmy wczesnego ostrzegania, wymiana informacji na temat nielegalnej imigracji) oraz ochrony środowiska (współpraca z organizacjami międzynarodowymi, dialog w zakresie handlu, transportu, oznakowania substancji chemicznych oraz zanieczyszczenia powietrza. Zadecydowano też o podjęciu działań rozwijających handel światowy, ochronę praw własności intelektualnej, ochronę inwestycji oraz współpracę w zakresie opracowania wspólnych procedur celnych. W ramach intensyfikacji współpracy gospodarczej podjęto decyzję o utworzeniu Nowego Rynku Transatlantyckiego przez stopniowe eliminowanie barier ograniczających swobodny przepływ osób, usług i kapitału między stronami. Przyjęto również zobowiązania dotyczące standaryzacji i certyfikacji, usług finansowych, nowoczesnych technologii informacyjnych, telekomunikacji, ochrony danych, transportu, energii, biotechnologii i rynku pracy. Nową jakością w stosunkach Stany Zjednoczone–Unia Europejska jest wprowadzony Nową Agendą Transatlantycką tzw. ludzki wymiar stosunków transatlantyckich, czyli „budowanie mostów przez Atlantyk”. Głównym celem takiego podejścia było ułatwienie kontaktów między obywatelami obu kontynentów przez współpracę naukowo-techniczną i kulturalną oraz nawiązanie kontaktów na poziomie grup społecznych.
- plan Mansholta, (Memorandum ds. reformy...
- Master Plan, – przyjęty w listopadzie...
- drugi plan Barrea, – jeden z programów...