święta (895-968)
córka saskiego wielmoży Teodoryka; od 909 żona Henryka Ptasznika, któremu powiła trzech synów: przyszłego cesarza Ottona I Wielkiego, Henryka I, księcia Bawarii oraz Brunona, arcybiskupa Kolonii. Wspierała politykę męża, który 919 został królem Niemiec, w sporze o sukcesję po Henryku Ptaszniku (936) wystąpiła przeciw kandydaturze Ottona, popierając w staraniach średniego syna, Henryka; zał. licznych fundacji kościelnych, szczególnie w Quedlinburgu, gdzie spoczęły prochy jej męża, a także Engerze, Nordhausen i Phlde; wspomnienie 14 marca.