(nauk.)
(gr.) całokształt tworzonych przez człowieka środków materialnych oraz reguł a także projektów posługiwania się tymi środkami oraz ich zdobywania i przekształcania; t. w tym znaczeniu jest nauką stosowaną, opierającą się na odkryciach i zdobyczach matematyki, fizyki i chemii oraz jest nierozerwalnie związana z cywilizacją i kulturą; badaniami w dziedzinie t. zajmują się nauki techniczne a prawa wykrywane przez te nauki mają charakter praw dodatkowych, uzupełniających ogólne prawa przyrody ustalane w ramach nauk przyrodniczych; rozwój tych nauk (mimo zagrożeń, jakie ze sobą niesie) decyduje o postępie technicznym, będącym głównym czynnikiem rozwoju gospodarczego, kulturowego i cywilizacyjnego.