dział telekomunikacji zajmujący się przesyłaniem na odległość obrazów ruchomych (zwykle wraz z dźwiękiem) metodami elektr.; rozróżnia się: t. programową - przekazującą do szerokich rzesz odbiorców programy informacyjne, rozrywkowe itp. oraz t. użytkową (przemysłową) - służącą określonym odbiorcom, gł. do obserwacji zdalnej pomieszczeń, obiektów, zjawisk, procesów itp.; t. przewodową (kablową), w której programy ze stacji centralnej przesyłane są łączami przewodowymi sieci kablowej, oraz t. satelitarną - przekazującą sygnały tv w kierunku określonego obszaru Ziemi za pomocą przekaźników usytuowanych na satelitach komunikacyjnych (ich odbiór wymaga specjalnej anteny oraz tzw. tunera satelitarnego); t. analogową - wykorzystującą sygnał wizyjny ciągły w czasie, oraz t. cyfrową - stosującą sygnał dyskretny (określony jedynie w wybranych chwilach czasowych). Dzieje telewizji otwiera wynalezienie 1911 bezprzewodowej transmisji obrazu. Ten wynalazek zaprojektował Boris Rosing, a wcielił w życie (przy wykorzystaniu wyłącznie urządzeń elektrycznych) jego asystent Władimir Zworykin; 1917 Zworykin wyemigrował do USA i tam zbudował automatyczny teledetektor (zw. też ikonoskopem), a 1923 opatentował obrazową lampę telewizyjną, nazywając ją kineskopem; dalszy rozwój t. umożliwiło wykorzystanie zjawiska fotoemisji w budowie lampy analizującej (1925-31); 1936 rozpoczęto w W. Brytanii, a następnie kilku innych krajach pierwsze regularne transmisje t. programowej; w Polsce: eksperymentalnie od 1952, a regularnie od 1956; t. kolorowa ogólnie dostępna została wprowadzona najwcześniej w USA (1956), Japonii (1962), krajach zach. Europy i ZSRR (1967), a w Polsce od końca 1971.
TELEKOMUNIKACYJNY SATELITA, POLSKA. TELEWIZJA. W TRZECIEJ RZECZPOSPOLITEJ, POLSKA KRONIKA FILMOWA, BAIRD John Logie, TALK-SHOW, TELENOWELA, POLSKA AGENCJA PRASOWA, SHOW BUSINESS, NBC, NIPKOW
- telewizja, ( skrót : TV), oglądać...
- Telewizja Polska, (TVP)
- TELEWIZJA POLSKA, TVP