silnik, w którym czynnikiem roboczym jest ciecz (np. olej, woda). W s.h. turbinowych energia kinetyczna strumienia cieczy przetwarzana jest na energię mechaniczną za pośrednictwem wirnika o odpowiednio ukształtowanych łopatkach. Wśród s.h. wykorzystujących energię potencjalną (ciśnienie) cieczy roboczej rozróżnia się: silniki tłokowe (wielotłokowe) osiowe i promieniowe, w których dla zwiększenia momentu obrotowego stosuje się dwa lub trzy rzędy cylindrów, a łączna liczba cylindrów może sięgać 50-60; silniki łopatkowe, z wirnikiem wyposażonym na obwodzie w szereg łopatek dociskanych do stojana silnika; silniki gerotorowe, w których zewnętrznie uzębiony wirnik współpracuje z wieńcem uzębionym wewnętrznie, a komory utworzone pomiędzy wirnikiem i wiecem zasilane i odciążane są kolejno za pomocą układu rozrządowego. Do gł. zalet s.h. należy duży moment obrotowy w stosunku do ciężaru i momentu bezwładności wirnika oraz związany z tym bardzo krótki okres rozpędzania, trwający od paru tysięcznych do kilku setnych sekundy (kilkakrotnie krócej niż w silnikach elektr. podobnej mocy). S.h. stosowane są w układach napędowych maszyn przemysłowych, budowlanych, drogowych, różnego rodzaju ciągnikach, w układach automatyki przemysłowej itp.
- HYDRAULICZNY NAPĘD, napęd realizowany za...
- ROTODYNAMICZNY SILNIK WODNY,
- WODNA TURBINA, turbina hydrauliczna,...