maszyna przetwarzająca dostarczaną jej energię na energię mechaniczną o postaci dogodnej do praktycznego wykorzystania; budowa i sposób działania s. uzależnione są od rodzaju zasilającej go energii; rozróżnia się s. cieplne, w których energia dostarczana jest w formie ciepła, a wśród nich: s. tłokowe, w których tłok porusza się w wyniku zmian ciśnienia czynnika roboczego (gazy, pary, ciecze) w cylindrze i przenosi nacisk wywierany nań przez ten czynnik na inne mechanizmy, zwykle na mechanizm korbowy (spalinowy s. tłokowy, spalinowy s. rotacyjny, parowy s. tłokowy) oraz turbiny, w których energia cieplna ciała roboczego ulega zamianie - przy przejściu tego czynnika przez specjalne dysze i łopatki odpowiednio ustawione na tzw. kole łopatkowym - na energię kinetyczną ruchu obrotowego tego koła (parowa turbina, spalinowy s. turbośmigłowy), a także s. jądrowe; s. elektr. zasilane prądem elektr., w których przetwarzanie energii elektr. w mechaniczną oparte jest na wykorzystaniu zjawisk oddziaływania pola magnet. na przewodnik z prądem, tj. siły elektrodynamicznej (s. prądu stałego, s. prądu zmiennego); s. przetwarzające energię kinetyczną strumienia płynu (gazu lub cieczy) lub energię potencjalną (ciśnienie) płynu roboczego: pneumatyczne, hydrauliczne, a wśród tych ostatnich s. wodne, w których przetwarzana jest energia mechaniczna przepływu lub ciśnienia wody (wodna turbina; koła wodne stosowane m.in. w układach napędu młynów i tartaków wodnych, dawniej także miechów hutniczych, młotów kuźniczych itp. oraz s. wodne, wyporowe najczęściej tłokowe); s. wiatrowe przetwarzające energię mechaniczną wiatrów; s. odrzutowe (s. przelotowy, s. rakietowy, s. turboodrzutowy) wykonujące pracę przy bezpośrednim wykorzystaniu energii gazów wylotowych; podobnie bezpośrednie wykorzystanie do wykonania pracy energii powstającej z przetworzenia energii dostarczanej następuje w przypadku zastosowania elektr. s. liniowego. Wielkością charakteryzującą s. pod względem ilości energii uzyskanej w stosunku do ilości energii dostarczanej jest sprawność, w praktyce zawierająca się w granicach od ok. 0,18 dla s. parowych do ok. 0,85 i więcej dla s. elektr. Uważa się, że pierwszym s. zbudowanym przez człowieka było koło wodne stosowane w starożytności (Egipt, Chiny, Indie) do nawadniania pól.
- KLATKOWY SILNIK, silnik zwarty
- PNEUMATYCZNY SILNIK, silnik powietrzny
- KROKOWY SILNIK, skokowy silnik