(techn.)
maszyna do walcowania kształtowników, blach, rur itp.; współcześnie składa się z klatki walcowniczej (roboczej), klatki walców zębatych przenoszących napęd, napędu i urządzeń pomocniczych; projekty znane od XVI w. (Leonardo da Vinci), w. napędzane kołem wodnym od XVIII w., parowe od 1783 (J. Wilkinson); pierwszą w. wielowalcową do ciągłego walcowania na zimno cienkich blach stalowych wynalazł i zbudował 1934 T. Sędzimir, który jest także twórcą walcarki obiegowej do walcowania na gorąco.
- WALCARKA, (mech.)
- LEONARDA UKŁAD, układ elektr. zapewniający...
- KALIBROWNICA, (techn. 4)