Pochodzenia włoskiego, od słów buona ventura (dobry los). Łacińska wersja: Bonifacy. ZDROBNIENIA: Bonawenturek. INNE FORMY: Bonawent, Bonawentur, Bonawentury, Bonewentura. OBCE FORMY: Bonaventure (ang., fr.), Bonaventura, Ventura (niem.), Buenaventura (hiszp., wł.), Vonaventurras (gr.), Bonaventura (połud.-słow.), Bonaventras (litew.).
NAZWISKA:
Bonawenturczak, Bonawenturczyk, Bonawenturski, Bonawenturzak, Bonawenturowicz, Bonawenturski, Beneturski.
PATRON:
Św. Bonawentura, biskup, doktor Kościoła. Uczeń świętego Franciszka z Asyżu. Żył w Italii w latach 1218–74. Patron matek oczekujących potomstwa. (Wspomnienie 15 lipca).
ZNANE POSTACIE:
Józef Bonawentura Załuski, uczestnik powstania listopadowego (1786–1866). Bonawentura Niemojowski, publicysta, prezes Rządu Narodowego w powstaniu listopadowym (4 IX 1787–15 VI 1835). Włodzimierz Bonawentura Krzyżanowski, generał pol. (8 VII 1824–31 I 1887). Leopold Bonawentura Maria Moczygemba, franciszkanin, pierwszy proboszcz parafii polskiej w Teksasie (1824–1891). Bonawentura Lenart, pol. grafik, konserwator książki (8 VII 1881–9 IV 1973).
- BONAWENTURA, właśc. Giovanni di...
- BONAWENTURA, święty właść. Johannes...
- Niemojowski Bonawentura, (1787-1835)