Pochodzi od łacińskiego słowacaecus, które oznacza: ciemny, ślepy, wątpliwy. Nawiązuje do nazwy rzymskiego rodu Caecilius lub Caecilianus. W Polsce imię to występuje od XIII wieku, ale nie zyskało większej popularności. ZDROBNIENIA: Cechna, Ceceylia, Cecilia, Cecyla, Cecylina, Cecylka, Cela, Celia, Celka, Cesia, Cyla. INNE FORMY: Cecyliana. OBCE FORMY: Cecilia (ogólnie przyj. forma), Cecily, Cicely, Sisley (ang.), Cäcilia, Cecilie, Zäzille, Cillia (niem.), Ccile, Ccille, Cicil, Cicille (fr.), Kaikilia, Kekilija (gr.), Cecilija, Kikilija (ros.), Cecilija (połud.-słow.), Cicelle, Clia, Sejla (węg.). Forma męska: Cecyl, Cecylian, Cecyliusz.
PATRONKA:
Święta Cecylia, męczennica Rzymu. Legenda mówi, że w czasie tortur śpiewała hymny. Ku jej czci powstały muzyczne bractwa i towarzystwa (w XVI w. w Rzymie – Accademia di Santa Cecylia, w XVIII w. w Londynie – Caecilian Society. Patronka muzyki kościelnej. (Wspomnienie 22 listopada).
ZNANE POSTACIE:
Cecylia Renata, pol. królowa, żona Władysława IV (16 VII 1611–24 III 1644). Cecilia Böhl De Faber, pisarka hiszp. (25 XII 1796–7 IV 1877). Cecylia Walewska, pisarka pol. (ur. 1859). Ccile Sorel, aktorka fr. (ur. 1873). Celia Johnson, aktorka ang. (ur. 1908). Ccile Aubry, aktorka i pisarka fr. (ur. 1929).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Cecylka de Volanges z powieści P. Ch. de Laclosa Niebezpieczne związki (1782). Cechna z powieści Dziewczęta z Nowolipek P. Gojawiczyńskiej (1935). Cecylia z powieści Kuzyn Pons H. Balzaca (1847). Cecylia z powieści Witaj, smutku F. Sagan. Cecylia z Leśnika M. Kuncewiczowej.
NA EKRANIE:
Film wg powieści Witaj, smutku F. Sagan w reż. O. Premingera (1958), rolę Cecylki odtwarzała Jean Seberg. Ekranizacje pow. Niebezpieczne związki Ch. de Laclosa: w reż. R. Vadima (1959) i S. Frearsa (1988).
AFORYZM:
– Żona – opoka! – mawia Cecylia.– A ja – to taka opoki filia.Włodzimierz Ścisłowski
PRZYSLOWIA:
Kiedy na Cecylję grzmi, rolnik o dobrym roku śni.
W POEZJI:
Wysoka, sztywna jak dziewanny, uczesana gładko,przez całe życie ma oczy i myśli dziewczęce;stopy zbyt płaskie, długie a spiczaste, i witrażowe, ołtarzowe ręce.Mąż ją wielbi i chciałby ją mieć bardziej gorącą, dzisiejszą,niezdolną żyć bez miłości.A ona, gdy się bardziej kiedy ku niemu porwie, przezdługie miesiące modli się, pokutuje i pości. Kazimiera Iłłakowiczówna, „Cecylia”
CECYLIA
Wielka księga imion