Pochodzenia starogermańskiego, od słów ecka (miecz) i beraht (lśniący, sławny). Oznacza: ten, który świetnie włada mieczem. ZDROBNIENIA: Bercik, Egbercik. OBCE FORMY: Egbert (ogólnie przyj. forma), Eggbert (fr.), Eckbert, Eckbrecht, Egbrecht (niem.), Egberto (hiszp., wł.), Egvertos (gr.), Egbert, Egbart (połud.-słow.), Egbertas (litew.).
NAZWISKA:
Eger, Egert, Eggers, Eggert, Ekert, Ekiert.
ZNANE POSTACIE:
Stanisław Egbert Koźmian, pol. poeta i tłumacz (1811–1885).
- HEPTARCHIA, termin określający...
- EGON, Pochodzenia starogermańskiego,...