Pochodzenia staroniemieckiego, od słów hugu (duch, dowcip) i beracht (jaśniejący, błyszczący). Oznacza osobę, którą charakteryzuje bystry umysł i poczucie humoru. W Polsce notowane od XIII w. Dziś imię to częściej występuje na Śląsku. ZDROBNIENIA: Bercik, Bertuś, Hubercik. INNE FORMY: Hubartus, Hubertus, Hugbert, Hugubert, Huprecht. OBCE FORMY: Hubertus (łac.), Uvertos (gr.), Hubert (ogólnie przyj. forma), Hobart (ang.), Hubertus, Hugbert, Huprecht (niem.), Huberto (hiszp.), Uberto, Oberto (wł.), Gubert (ros.), Hubert, Hubart, Ubart (połud.-słow.), Ubertas (litew.). Forma żeńska: Huberta.
NAZWISKA:
Chuberski, Chubert, Guber, Guberewicz, Guberow, Guberski, Gubert, Hauke, Hobbing, Hovert, Huber, Huberk, Huberski, Hubert, Hupert, Hupka, Hupke, Kubert.
PATRON:
Św. Hubert, biskup Leodium (dzisiejszy Lige). Żył w latach 655–727. Wcześniej był rycerzem. Nawrócił się w czasie polowania, gdy spotkał jelenia z krzyżem jaśniejącym między rogami. Patron myśliwych i leśników. Chroni przed epilepsją. (Wspomnienie 3 listopada).
ZNANE POSTACIE:
Jan Hubert van Eyck, malarz niderl. (ok. 1395–22 lub 23 VI 1441). Franois-Hubert Drouais, malarz fr. (ur. 1727). Hubert Robert, malarz fr. (1733–1808). Hubert Herkomer, ang. malarz i grafik (1849–1914). Karol Hubert Rostworowski, dramaturg pol. (3 XI 1877–4 II 1938). Sir George Hubert Wilkins, pionier lotnictwa polarnego (1888–1958). Hubert Hilscher, pol. grafik (1924–1999). Hubert Taffin de Givenchy, dyktator mody (ur. 21 II 1927). Hubert Jerzy Wagner, siatkarz pol. (1941–13 III 2002).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Hubert Olbromski z trzech utworów S. Żeromskiego: Wszystko i nic, Turoń i Wierna rzeka (19129/23). Hubert z powieści Wariacje pocztowe K. Brandysa (1972). Hubert, bohater powieści Kłębowisko żmij F. Mauriaca.
PRZYSLOWIA:
Kiedy swego czasu goły las nastaje,święty Hubert z lasu cały obiad daje.(związane ze świętem 3 listopada)
HUBERT
Wielka księga imion