Reklama

JUSTYN

Pochodzenia łacińskiego, od słowa iustus (sprawiedliwy). Imię znane w Polsce od XIII wieku. ZDROBNIENIA: Justek, Justuś, Justynek, Justyś. INNE FORMY: Just, Justin, Justus, Justynian. OBCE FORMY: Justin (ogólnie przyj. forma), Justinus, Joceline (ang.), Justin, Justinus, Justus (niem.), Justino (hiszp.), Giustino (wł.), Ustin, Justin (ros.), Justýn (czes.), Just, Justin, Justinije (połud.-słow.), Justinas (litew.), Ioustinos (gr.), Jusztin (węg.). Forma żeńska: Justina, Justyna.
NAZWISKA:
Justyn, Justyna, Justyniak, Justyniarz, Justynowicz, Justynowski, Justyński, Juszczyn, Uscinowicz, Ustian, Usianowicz, Ustinow, Ustjan, Ustjanicz, Ustynak, Ustynowicz, Ustynow, Uścim, Uśimów, Uścin, Uścinowicz.
PATRON:
Św. Justyn, filozof rzymski, pierwszy wybitny apologeta chrześc. Zginął śmiercią męczennika, ścięty mieczem ok. 165 roku. W dialogu z Tryfonem dowodził autentyczności chrześcijaństwa (Apologia. Dialog z żydem Tryfonem, wyd. pol. 1926). (Wspomnienie 1 czerwca).Św. Justus, dziecko-męczennik (278–287). Jedna z najmłodszych postaci katolickiej hagiografii. Śmierć męczeńską poniósł w wieku zaledwie dziewięciu lat, w okolicach fr. miasta Beauvais. (Wspomnienie 18 października).Św. Just, męczennik z Hiszpanii (IV w.). Zginął za Chrystusa wraz z bratem Pastorem. (Wspomnienie 6 sierpnia).Św. Just, biskup Urgellum (V-VI w.). Pozostawił po sobie kilka dzieł teologicznych. (Wspomnienie 28 maja).Św. Justyn de Jacobis, biskup z Etiopii (1800–55). Zmarł z wycieńczenia na pustyni. (Wspomnienie 31 lipca).Św. Justyn, męczennik (II w.).
ZNANE POSTACIE:
Justynian I Wielki, cesarz bizant. (ok. 482–14 XI 565). Justus von Liebig, chemik niem. (12 V 1803–18 IV 1873). Justus van Egmont, malarz flam. (22 IX 1601–8 I 1674).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Justus Agenor Baraglioul z powieści A. Gide’a Lochy Watykanu 1914.
PRZYSLOWIA:
Na świętego Justyna siew się w polu zaczyna.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama