Pochodzenia greckiego, od słowa kosmos (porządek, świat). Oznacza: ten, którego cechuje uporządkowany tryb życia. W Polsce znane od XIII wieku, również w formach Koźma, Kuzma, Kuźma. OBCE FORMY: Cosma, Cosmas (łac.), Cosmo (ang.), Cosmas, Kosmas (niem.), Cosme, Cme (fr.), Cosme (hiszp.), Cosmo, Cosimo, Cosma (wł.), Kuz’ma, Kosma (ros.), Kosma, Kosmas (czes.), Kozma (słowac.), Kuzma, Kuzman, Kozma (połud.-słow.).
NAZWISKA:
Kosmacki, Kosmaczewski, Kosmahl, Kosmak, Kosmal, Kosmala, Kosmalewicz, Kosmalski, Kosman, Kosmek, Kosmoch, Kosmol, Kosmola, Kosmos, Kosmowski, Kosmólski, Kosmulski, Kośmiński, Koźmian, Koźmicz, Koźmik, Koźminek, Kuszwa, Kuszwara, Kuśma, Kuśminicz, Kuśmiński, Kuśmowicz, Kuśwa, Kuświak, Kuzma, Kuzmak, Kuzmecki, Kuzmicz, Kuzmik, Kuzmin, Kuźba, Kuźbica, Kuźbicki, Kuźbiel, Kuźbiński, Kuźma, Kuźmacki, Kuźmiak, Kuźmian, Kuźmicz, Kuźmiczek, Kuźmiewicz, Kuźmowicz, Kuźwa, Kuźwicki.
PATRON:
Św. Kosma, brat św. Damiana. Obaj byli lekarzami, leczyli bezpłatnie chorych i cierpiących. Zginęli razem w 283 roku. Patron lekarzy i aptekarzy. (Wspomnienie 26 września).
- KOSMA, ➞ Damian.
- KOSMA, Joseph (1905-69)
- DAMIAN i KOSMA, (IV w.)