Pochodzenia łacińskiego, oznacza: wielki. INNE FORMY: Magnusz.
PATRON:
Św. Magnus, biskup, opat klasztoru w Fussen (Niemcy). Był misjonarzem w Niemczech i Szwajcarii. Dla ułatwienia tej działalności papież Stefan IV zezwolił mu na przyjęcie święceń biskupich. Wraz ze swoimi kapłanami założył wspólnotę zakonną. Zmarł około 772 roku. (Wspomnienie 6 września).
NAZWISKA:
Magnewski, Magnik, Magnisiak, Magnos, Magnowski, Magnulski, Magnusek, Magnusiak, Magnusz, Magnuszewicz.
ZNANE POSTACIE:
Magnus VI, król Norwegii (1238–9 V 1280). Magnus VII Eriksson, król szw. i norw. (1316–1 XII 1374). Olaus Magnus, szw. kartograf i historyk (1490–1557). Werner Magnus Maximilian von Braun, niem. specjalista od techniki rakietowej (23 III 1912–16 VI 1977).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Magnus Pym z powieści Szpieg doskonały J.L. Carr.
MAGNUS
Wielka księga imion