(1873-1944)
francuski biolog, fizjolog i chirurg; 1906-39 kier. oddziału chirurgii doświadczalnej Inst. Rockefellera w Nowym Jorku; badania nad zszywaniem naczyń krwionośnych, konserwacją tkanek przez schłodzenie, przeszczepianiem tkanek i narządów; opracował metody hodowli tkanek zwierzęcych poza organizmem; w czasie I woj. świat., wraz z H. Dakinem, opracował płyn i metodę do odkażania ran (roztwór Dakina); 1912 Nagroda Nobla za wprowadzenie do chirurgii szwu naczyniowego i przeszczepianie tkanek; w książce Człowiek istota nieznana (1935, wyd. pol. 1938) domagał się, by diagnoza chorób i terapia uwzględniały konieczność harmonijnego współdziałania czynników fizjol., psych. i duchowych.