(1867-1941)
niemiecki zoolog i filozof; prof. uniw. w Heidelbergu, Kolonii i Lipsku; dowiódł eksperymentalnie, że z podzielonych rozgwiazd powstają nowe, mniejsze rozgwiazdy; fakt, że organizm ma zdolność do odtwarzania całości z części, wyklucza, zdaniem D., możliwość traktowania organizmu jako mechanizmu czy maszyny; cechą organizmów żywych jest wg D. zdeterminowanie części przez całość (przyczynowość całości); D. przyjął, że życie podlega własnym prawom (witalizm) i nie jest do końca zależne od materii, dlatego należy przyjąć istnienie specjalnego czynnika (nazywanego przez D., za Arystotelesem, entelechią), który organizuje świat ożywiony. Gł. dzieła: Philosophie des Organischen, Der Vitalismus als Geschichte und als Lehre.