w filozofii odmiana stanowiska teleologicznego przyjmująca istnienie w organizmach żywych niematerialnej "siły życiowej", decydującej o przebiegu procesów życiowych; pogląd ten, powszechnie akceptowany w średniowieczu (w nawiązaniu do arystotelesowskiej entelechii), odrodził się w XVII i XVIII w. w okresie polemik ze stanowiskiem mechanicystycznym; do koncepcji w. na przełomie XIX i XX w. nawiązał Bergson w swojej "élan vital", duchowej sile, dzięki której proces ewolucji ma charakter twórczy. W biologii do w. nawiązywał H. Driesch, analizując rozwój zarodkowy na podstawie tzw. "potencji prospektywnych". Współcześnie pewne wątki w. można odnaleźć w biol. koncepcjach K. Lorenza (życie jako proces poznawczy) i u zwolenników ujęć antyredukcjonistycznych (L. von Bertalanffy).
- MARTINSON, Harry (1904-78)
- Iwaszkiewicz Jarosław, (1894-1980)
- Iwaszkiewicz Jarosław, pseud. Eleuter, (1894-1980)