(Apis mellifica)
gat. błonkówki z rodziny pszczołowatych; wyodrębnia się ponad 20 podgat. i wiele ras (np. w Polsce p.m. kraińska, kaukaska, leśna, północna); od dawna hodowana przez człowieka, zachowała jednak wszystkie zwyczaje z czasów, gdy żyła dziko; pierwotnie występowała w Afryce, Europie i Azji; prowadzi społeczny tryb życia i odznacza się wysoko wyspecjalizowanym podziałem funkcji w rodzinie; przeciętny rój latem liczy ok. 50 tys. osobników, w tym 1 królową, liczne niezdolne do rozrodu samice zw. robotnicami oraz trutnie; dł. ciała robotnicy do 15 mm; samiec (truteń) i samica - królowa większe; matka pszczela ma za zadanie utrzymanie gatunku, po zapłodnieniu składa 2 rodzaje jaj (z niezapłodnionych powstają samce, z zapłodnionych samice); praca robotnic zmienia się z ich wiekiem, najpierw robotnice wykonują w ulu różne prace porządkowe, następnie karmią larwy i królową, potem zajmują się rozbudową gniazda i wreszcie wylatują na zewnątrz, by zbierać pokarm (jest to praca niesłychanie mozolna - produkcja 1 kg miodu wymaga 60 tys. lotów jednej pszczoły); trutnie pod koniec lata są wypędzane z ula przez robotnice i giną śmiercią głodową; do najgroźniejszych chorób p.m. należy choroba sporowcowa, warroza, zgnilec złośliwy.
- TASZCZYN PSZCZELI, ( Philanthus triangulum...
- BŁONKÓWKI, błonkoskrzydłe ( Hymenoptera...