humus
substancja organiczna gleby, odróżniająca ją od skały macierzystej; powstaje w wyniku rozkładu martwych szczątków organizmów roślinnych i zwierzęcych (humifikacja); składa się z węgla, tlenu, wodoru, azotu i części mineralnych; w p. rozróżnia się następujące grupy związków: bituminy, kwasy huminowe i ulminowe, huminy, ulminy, fulwokwasy i in.; występuje w postaci koloidów; zawartość p. decyduje o żyzności gleby; p. wpływa na regulację odczynu gleby, p. słodka (wysycona jonami wapnia) nadaje glebie korzystną strukturę guzełkowatą; p. przyspiesza wzrost roślin; z reguły zawartość p. w glebie nie przekracza 2,5%; w celu wzbogacenia gleby w p. stosuje się obornik i nawozy zielone.
EKSKAWACJA, DARŃ, LEN, BRUNATNE GLEBY, DEGRADACJA GLEBY, MURSZENIE, PLEŚNIAK, PRÓCHNICZNE GLEBY, LEKKIE GLEBY, HUMUS