(biol. 1)
odnóżka; odcięta część pędu, korzenia lub liścia zdolna do odtworzenia nowej rośliny, wykorzystywana do wegetatywnego rozmnażania roślin (tzw. sadzonkowanie) zwł. w sadownictwie i ogrodnictwie; przez najczęściej używaną s. pędową rozmnaża się m.in. porzeczki, winorośl, śliwy, goździki; s. liściową stosuje się np. do rozmnażania begonii; przez s. korzeniowe rozmnaża się np. pigwowiec japoński.