(Cephalanthera)
rodzaj kłączastych bylin z rodziny storczykowatych; rośnie w strefie klimatu umiarkowanego półkuli płn.; 14 gat., w Polsce 3 (rzadkie, chronione): b. biały (C. damasonium) - wys. do 60 cm, liście jajowate, kwiaty białe lub kremowe, zebrane w grona (po 3-8 kwiatów), występuje gł. w lasach liściastych i zaroślach na niżu i w niższych położeniach górskich; b. mieczolistny (C. longifolia) - od b. białego, różnią go dłuższe liście i większy kwiatostan (po 20 kwiatów); b. czerwony (C. rubra) - najrzadszy, spotykany gł. w lasach na niżu, wys. do 60 cm, kwiaty ciemnoróżowe.