(Quercus)
rodzaj drzew z rodziny bukowatych; ok. 600 gat.; rośnie w strefie umiarkowanej półkuli płn.; roślina długowieczna, dożywa do 1500 lat, najstarsze w Polsce "Bartek" i "Dęby Rogalińskie" ocenia się na ok. 700-800 lat; wys. do 40 m; kwiaty rozdzielnopłciowe, wiatropylne, rozmieszczone jednopiennie; liście ząbkowane, klapowane lub całkowite; charakterystyczne owoce, zw. żołędziami, osadzone w twardych miseczkach; drewno ciężkie, twarde, odporne na działanie wody, użytkowane w budownictwie i meblarstwie (stare pnie wydobywane z koryt rzek dają tzw. d. czarny - cenny surowiec meblarski); kora zawiera duże ilości garbników używanych w garbarstwie i lecznictwie; w Polsce występują 3 gat.: d. szypułkowy (Q. robur), d. bezszypułkowy (Q. petraea) - rosną w lasach liściastych (jednogatunkowych dąbrowach i wielogatunkowych grądach) oraz w borach mieszanych, także uprawiane w ozdobnych odmianach; d. omszony (Q. pubescens) - spotykany tylko w Bielinku w woj. zachodniopomorskim; do gat. ozdobnych sadzonych w Polsce należą, m.in. d. czerwony (Q. rubra) pochodzący z Ameryki Płn., d. burgundzki (Q. cerris) - z Azji Mniejszej i płd. Europy, d. węgierski (Q. frainetto); na obszarze śródziemnomorskim występują d. korkowy (Q. suber) - z jego kory wyrabia się cenny korek, d. ostrolistny (Q. ilex) - tworzący zarośla zw. makia; w czasach pogańskich na Żmudzi uważano d. za drzewo święte, w staroż. Grecji d. poświęcono Zeusowi.
wieś w woj.warmińsko-mazurskim, powiat kętrzyński.
BIAŁA PUSZCZA, JÜ-SZAN, KAMPINOSKA PUSZCZA, GARBNIKODAJNE ROŚLINY, QUERCUS, BIAŁOWIESKA PUSZCZA, ŻOŁĄDŹ, JAKTOROWSKA PUSZCZA