(Cornus)
rodzaj drzew i krzewów z rodziny dereniowatych (z rzędu dereniowców); ok. 50 gat.; rośnie gł. w strefie umiarkowanej półkuli płn.; liście pojedyncze, jajowate, kwiaty drobne, zebrane w baldachy, owocem pestkowiec; w Polsce występują 2 gat.: d. świdwa (C. sanguinea) - wys. do 4 m, kwiaty białe, owoce fioletowoczarne, pospolity w liściastych lasach i zaroślach; d. szwedzki (C. suecica) - b. rzadki, spotykany tylko k. Kołobrzegu; często uprawia się d. właściwy (C. mas) - krzew lub małe drzewo, wys. do 8 m, pochodzi z płd. Europy i zach. Azji, hodowany jako roślina ozdobna oraz dla smacznych, czerwonych owoców przerabianych na konfitury, soki i nalewki, a także ze względu na drewno używane w tokarstwie.
ŚWIDWA, CORNUS