(Piper)
pnącza (czasem też krzewy i małe drzewka) z rodziny pieprzowatych, ok. 700 gat. tropikalnych i subtropikalnych roślin zielnych; dł. do 12 m; powszechnie uprawiane na Płw. Indyjskim, Indochińskim, Archipelagu Malajskim, w Afryce i Brazylii; największe znaczenie gospodarcze ma p. czarny (P. nigrum) - liście jajowate, kwiaty drobne, zebrane w kłosowate kwiatostany; owocostany zawierają 20-40 jagód, które po dojrzeniu mają kolor czerwony i z których po wysuszeniu otrzymuje się najpopularniejszy pieprz przyprawowy (z niedojrzałych owoców poddanych łagodnej fermentacji i suszonych); w starożytności ceniony jako lek; do Europy sprowadzany początkowo z Indii (przez Wenecjan), później z kolonii holenderskich, ob. z Indonezji; znaczenie gospodarcze posiada p. długi (P. longum) i p. kubeba (P. cubeba), o paląco-gorzkim smaku, oraz p. betelowy (P. betle), używany do wyrobu betelu.
- pieprz, sos z pieprzem ziołowym,...
- pieprz, ( Piper )
- PIEPRZ HISZPAŃSKI, .