(Symphoricarpus)
rodzaj krzewu z rodziny przewiertnicowatych, ok. 15 gat.; występuje gł. w Ameryce Płn.; odporna na zanieczyszczenia atmosfery; naprzeciwlegle ułożone, pojedyncze, opadające na zimę; kwiaty niepozorne, obupłciowe, barwy różowej lub białej; owocem - gąbczasty i soczysty pestkowiec; sadzona jako krzew ozdobny i żywopłotowy; ś. biała (S. albus) - krzew wys. do 2,5 m; liście eliptyczne lub okrągławe; owoc jagodopodobny, kulisty, biały, ok. 1 cm średnicy; w Polsce pospolicie uprawiana roślina miododajna; ś. koralowa (S. orbiculatus) - wys. 1-2 m; pędy owłosione; kwiaty zebrane w pęczki; owoc purpurowo-czerwony; roślina ozdobna, nadaje się na żywopłoty.