(Oxalis)
rodzaj z rodziny szczawikowatych; ok. 400 gat.; gł. w Afryce płd., Ameryce Płd. i Środk., w klimacie podzwrotnikowym; m.in. sz. bulwiasty (O. tuberosa) - uprawiany w Ameryce Płd. już w czasach przedhiszpańskich; wys. do 25 cm; posiada podziemne bulwki, bogate w skrobię; kwiaty żółte, purpurowo prążkowane, zebrane w baldaszkowate kwiatostany; owocem - torebka; roślina jadalna (bulwy, liście); sz. czworolistny (O. tetraphylla) - rośnie dziko w Meksyku, kwiaty jasnofioletowe; sz. jadalny (O. deppei) - o kwiatach barwy ceglastej; uprawiany w Ameryce Środk. i Płd.; w Polsce hodowany jako roślina ozdobna i doniczkowa; sz. zajęczy tzw. zajęcza kapusta (O. acetosella) - w Polsce pospolity, gł. na glebach kwaśnych; zawiera kwas szczawiowy i witaminę C; roślina stosowana w medycynie ludowej, jadalna, przyprawowa.
- szczawik, „chłopak, zwykle młody”...
- las liściasty, (las mieszany)