hipika
sport konny we wszystkich odmianach (z wyjątkiem wyścigów konnych); obejmuje: konkursy w skokach przez przeszkody, wszechstronny konkurs konia wierzchowego (WKKW), konkurs ujeżdżania, prowadzenia zaprzęgów, jazdę terenową, biegi myśliwskie, pokazy konia wierzchowego, gry zespołowe (np. polo), wyścigi z przeszkodami, turystykę konną i in. Coraz większą popularność zyskuje hipoterapia. Współcz. konkurencje j. wywodzą się z prób selekcji koni, pozwalających ocenić ich wytrzymałość, sprawność i posłuszeństwo, a przeprowadzanych od XVI w. (gł. w Anglii, Francji, Włoszech i Hiszpanii) w związku z używaniem koni do celów wojskowych i polowań. Z biegiem czasu standaryzowano przeszkody, trasy itp. Popisy jazdy, praktykowane np. u niektórych ludów azjatyckich, przetrwały do dziś; j. jest jednym z "narodowych" sportów Mongolii czy Afganistanu. W Europie najw. popularnością j. cieszyło się w Anglii, gdzie 1309 odbyły się pierwsze wyścigi, a 1750 powstał pierwszy klub j. Poza igrzyskami olimpijskimi najbardziej prestiżowe zawody rozgrywane są regularnie w Londynie, Nowym Jorku, Akwizgranie, Nicei, Rzymie i Genewie. Polacy (do IO 2000) sześciokrotnie zdobywali medale na IO w jeździectwie: 1924 J.Królikiewcz medal brązowy w skokach (na Picadorze); 1928 drużynowo srebrny w skokach i WKKW ; 1936 srebrny w WKKW (drużyna); 1980 w skokach J.Kowalczyk złoty (na Artemorze) i srebrny (drużyna); jedynym, jak dotąd, zdobywcą złotego medalu MŚ był 1965 M.Babirecki w WKKW (na Volcie).
SZTYLPY, ANGLEZOWANIE, UJEŻDŻALNIA, WSZECHSTRONNY KONKURS KONIA WIERZCHOWEGO, SKOKI PRZEZ PRZESZKODY, KARUZEL, DŻOKEJ, ROYCEWICZ-LELIWA, OSTROGI, HIPIKA
- CISZEWSKI Jan, (1930-82)
- RÓMMEL, Karol (1888-1967)
- SPORT, współzawodnictwo uprawiane...