dżu-dżitsu
wschodnia sztuka walki wręcz, sięgająca korzeniami XII w., upowszechniona w Japonii w latach panowania Tokugawy (XV/XVI w.), opisywana także w średniowiecznej lit. chińskiej; posiadała wiele szkół strzegących tajemnicy technik walki; polega na szybkim obezwładnieniu przeciwnika za pomocą specjalnych chwytów, uników, rzutów i ciosów; dała początek m.in. aikido i judo; wykorzystywana współcześnie w szkoleniu wojskowym jednostek specjalnych, antyterrorystycznych, a także w szkołach samoobrony (judo) czy pokazach walki połączonych z tańcem (brasilera capoeira).
- SZTUKI WALKI, rodzaje walk (z bronią...
- JŪDŌ, dżudo