dziedzina sportu i turystyki wykorzystująca narty; jako dyscyplina sportowa - n. klasyczne (biegi narciarskie, dwubój zimowy, kombinacja klasyczna, skoki narciarskie), n. alpejskie (slalom specjalny, gigant, supergigant i slalom równoległy, bieg zjazdowy, kombinacja alpejska), akrobatyczne (balet na nartach, skoki i n. akrobatyczne, jazda na muldach i kombinacja); jako sposób poruszania się znane od IV tysiąclecia p.n.e., w średniowieczu wykorzystywane w celach myśliwskich, w czasach nowożytnych w turystyce i w wojskowości; pierwsze zawody (dla wojskowych) - 1767 w Oslo; 1843 pierwszy publiczny bieg narciarski w Tromsö; 1924 I Zimowe Igrzyska Olimpijskie i I Mistrzostwa Świata w Chamonix; 1936 na olimpiadzie w Garmisch-Partenkirchen włączenie do programu igrzysk konkurencji alpejskich; 1920 pierwsze mistrzostwa Polski; do najlepszych narciarzy wszechczasów należeli: w konkurencjach biegowych Norweg Björn Daehlie, zdobywca 12 medali olimpijskich, w tym 8 złotych (olimpiady w Albertville i Nagano), a w konkurencjach alpejskich Francuz Jean-Claud Killy (3-krotny złoty medalista olimpijski), Austriacy: Karl Schranz, Franz Klammer i Herman Maier, Szwed Ingmar Stenmark i Włoch Alberto Tomba.
BOBKOWSKI Aleksander, TELEMARK, SKOCZNIA NARCIARSKA, DWUBÓJ KLASYCZNY, AZS, TRÓJKOMBINACJA ALPEJSKA, KASPROWY WIERCH, , ZJAZD, SCHNEIDER
- narciarstwo, wschodząca gwiazda narciarstwa...
- narciarstwo, „miłość fizyczna,...
- ALPEJSKIE NARCIARSTWO, szybkościowo-techniczne...