(żegl.) część osprzętu żaglowego (uzbrojenia, takielunku) jachtu ; zespół lin stalowych i włókiennych służących do usztywniania i powiązania omasztowania oraz do manewrowania żaglami; O. STAŁE - konstrukcje linowe (gł. stalowe) mocujące maszty oraz bukszpryt z kadłubem; m.in. wanty - stosowane parami (na lewą i prawą burtę) usztywniają maszty w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzny symetrii kadłuba, sztagi - utrzymują maszty w płaszczyźnie symetrii kadłuba; również zwalniane przy manewrowaniu baksztagi; O. RUCHOME - konstrukcje z lin i bloków służące do powiązania drzewc stałych z ruchomymi, manewrowania żaglami oraz poruszania częściami wyposażenia kadłuba; przede wszystkim są to: fały (do podnoszenia żagli, pióra sterowego, płetwy mieczowej), szoty, brasy (ustawiania żagli), topenanty, dirki oraz liny pomocnicze (cumy, szpringi i in.); nazwy olinowania tworzy się od miejsc ich mocowania, np. stensztag (do stengi masztu).
OLINOWANIE
Dyscypliny i terminy sportowe
TAKIELUNEK, SZEKLA, SZTAG, DIRKI, OSPRZĘT ŻAGLOWY