rodzaj łowiectwa; obejmuje chwytanie, chów i układanie pewnych gat. ptaków drapieżnych (gł. sokołów i jastrzębi) do polowania, zwł. na ptactwo łowne i drobne zwierzęta czworonożne; konny myśliwy napuszczał na zwierzynę ułożonego ptaka łowczego, atakującego zazwyczaj z powietrza; ptaki przewożono z osłoniętymi oczami w specjalnych kapturach (tylko sokoły), na specjalnej lasce z kulką lub grubej rękawicy; s. rozpowszechnione w Azji i płn. Afryce od czasów staroż., w Europie uprawiano od IV do końca XVIII w. (w W. Brytanii do dziś); w niektórych krajach podjęto udane próby odrodzenia s. (w Polsce 1972).
RARÓG, GOŁĘBIARZ
- sokolnictwo, miłośnicy sokolnictwa,...
- FALCO COLUMBARIUS, (łac.)
- WODZICKI, Kazimierz, hrabia (1816-89)...