konkurencje, w których z broni palnej lub pneumatycznej (karabiny, pistolety) strzela się w określonym czasie do tarcz stałych, ruchomych lub rzutków; z karabinów strzela się w postawie stojącej, klęczącej i leżącej; w programie Igrzysk Olimpijskich od 1896 (Ateny), I mistrzostwa świata 1897 w Lyonie; 1907 powstała Międzynar. Unia Strzelecka (UIT), Polska jest jej czł. od 1921; 1931 Polska była organizatorem mistrzostw świata (Lwów); pierwszy dla Polski medal olimpijski (brązowy) zdobył 1936 z karabinka W. Karaś, pierwszy srebrny 1956 A. Smelczyński (do rzutków), złote medale 1968 i 1972 J. Zapędzki (z pistoletu); również dwukrotną złotą medalistką (1996 i 2000) jest R. Mauer-Różańska (karabinek); mistrzami świata w strzelaniu do rzutków 1931 i 1936 byli J. Kiszkurno, 1974 W. Gawlikowski, z pistoletów 1986 A. Kaczmarek, 1994 K. Kucharczyk.
- BROŃ SPORTOWA, (sport. 1)
- SPORT, współzawodnictwo uprawiane...