(1724-1804)
niem. filozof z Królewca, w 1745 ukończył studia teologiczne, prof. i rektor uniwersytetu w Królewcu. W życiu postępował wedle własnej teorii moralności (zawarł ją w pracy Krytyka praktycznego rozumu) opartej na imperatywie kategorycznym tzn. bezwarunkowym nakazie etycznym, z którego wynika podstawowy obowiązek człowieka: "Postępuj tylko według takiej maksymy, dzięki której możesz zarazem chcieć, żeby stała się powszechnym prawem" oraz "Postępuj tak, aby ludzkość nigdy tobie ani innym jednostkom nie służyła za środek, lecz zawsze była celem". Podstawową kategorią etyczną K. był więc obowiązek - źródło i warunek moralnego postępowania, który rozumiany jest jako świadomość powinności, wykluczająca wszystkie inne motywy. Na państwo patrzył z punktu widzenia liberała, oczekiwał od niego wolności. Twierdził, że człowiek musi być wolny, gdyż jest rozumny i ma możliwość moralnego wyboru. K. nie wykluczał przy tym konieczności zastosowania przymusu, który jest formą ochrony wolności
i służy obronie wolności ogółu.
- Kant Immanuel, (1724-1804)
- Kant Immanuel, (1724-1804)
- Kant Immanuel, (1724-1804)