(1225-74)
święty, dominikanin, wł. filozof, twórca tomizmu. Twierdził, że objawienie zawarte
w Piśmie Świętym i rozum stanowią dwie różne płaszczyzny poznania. Wg T.z A. źródłem powstania społeczności ludzkich jest natura człowieka, dlatego każda jednostka świadomie podporządkowuje się obowiązkom wobec rodziny, społeczności terytorialnej oraz państwa. Taki hierarchiczny ład społeczny wymaga jednak istnienia władzy jako gwaranta porządku społ. Odrzucił dogmat o boskim pochodzeniu władzy uznając, że od Boga pochodzi jedynie sama zasada i idea władzy, ustrój natomiast ustanawiają ludzie. Zadaniem państwa wg T. z A. jest stworzenie ludziom warunków potrzebnych do zbawienia, takich jak: porządek (ordo), pokój (pax) i sprawiedliwość (iustitia). Uznawał, że najlepszą władzą jest monarchia, której przeciwstawia tyranię. Dobry monarcha, sprawując władzę dla dobra ogółu, gwarantuje zarazem porządek, ład, sprawiedliwość oraz poczucie hierarchii i tożsamości nar. Prawo w państwie ma swoje źródło w prawie boskim, na którym opiera się prawo natury, za którym idzie prawo ustanowione przez ludzi. Jeśli jednak panujący sprzeniewierzy się prawu naturalnemu, poddani mogą mu wypowiedzieć posłuszeństwo. Prawo bowiem w praktyce powinno prowadzić do uformowania sprawiedliwego porządku społ.-polit. Jest ono podstawą sprawiedliwości. T. z A. rozwinął też teorię pracy, uznając ją za naturalną potrzebę człowieka. Organizatorem pracy powinno być państwo, które ma obowiązek zagwarantować racjonalne, powszechne i obowiązkowe jej zorganizowanie w oparciu o zasadę sprawiedliwego wynagrodzenia umożliwiającego pracownikowi utrzymanie siebie i rodziny.
- TOMASZ Z AKWINU, (ok. 1225-74)
- TOMASZ Z AKWINU, (1224/5-1274)
- Tomasz z Akwinu św., (1225-74)