Po, polonium
pierwiastek chem. należący do tlenowców; liczba atom. 84, masa atom. najtrwalszego izotopu 208,98, temp. topn. 254C, temp. wrz. 962C, gęstość 9,4 g/cm3; wszystkie izotopy p. są promieniotwórcze; srebrzysty metal o średniej aktywności chem.; p. w stanie wolnym otrzymuje się przez elektrolizę jego soli; w przyrodzie występuje w atmosferze ziemskiej oraz w rudach uranu i toru; izotop polonu 210 jest stosowany jako źródło czystego, bogatego energetycznie promieniowania α, np. w mieszaninie z berylem stosuje się go do otrzymywania neutronów; odkryty 1898 przez M. Skłodowską-Curie i P. Curie.
SKŁODOWSKA - CURIE, CURIE Pierre, RADIOCHEMIA, Po, DEBIERNE André Louis, TLENOWCE, POLONIUM