Mechaniczne niszczenie (żłobienie, rozcinanie) powierzchni przez czynniki zewnętrzne, połączone z usuwaniem produktów niszczenia. Najprostszą formą e. jest e. deszczowa; e. rzeczna, najbardziej rozpowszechniona, jest wywołana przez wody płynące i prowadzi do tworzenia dolin; przebiega tym szybciej, im większy jest spadek - czyli przepływ i prędkość wody rzecznej; e. wgłębna (denna) powoduje wcinanie się rzeki w podłoże i pogłębianie koryta rzecznego; teoretycznie może trwać do chwili, gdy rzeka osiągnie poziom podstawy erozyjnej, w rzeczywistości jednak trwa do chwili osiągnięcia przez rzekę profilu równowagi; obniżenie podstawy erozyjnej lub wydźwignięcie obszarów źródłowych powoduje wzmożenie e. do momentu osiągnięcia przez rzekę nowego profilu równowagi; w wyniku e. bocznej następuje podcinanie brzegów rzeki prowadzące do powstawania meandrów i poszerzenia doliny rzecznej; e. wsteczna powoduje cofanie się źródeł i wodospadów, prowadząc do rozcięcia działów wodnych i kaptażu rzecznego; e. lodowcowa, termiczne i mechaniczne niszczące działanie lodowców (tzw. egzaracja), prowadzi do powstania żłobów lodowcowych, cyrków lodowcowych i in.; e. eoliczna, niszczące działanie niesionych przez wiatr ziaren piasku (korazja), połączone z wywiewaniem drobnego materiału skalnego (deflacja); e. morska - niszczenie brzegów morskich przez fale i pływy, polega na hydrodynamicznym działaniu wody (rozsadzanie, odrywanie, kruszenie i rozmywanie skał nabrzeżnych) oraz na abrazji; dużą rolę w e. morskiej odgrywa korozja chemiczna wody morskiej rozpuszczającej skały wapienne, a także niszcząca działalność organizmów; e. podmorska, niszczące działanie prądów morskich i prądów zawiesinowych, powoduje powstawanie tzw. twardego dna oraz kanionów podmorskich.
DARNIOWANIE, STAROGLACJALNA RZEŹBA, KAPTAŻ RZECZNY, GOTYDY, EROZYJNA OBRÓBKA, DELUWIALNE GLEBY, KARPATY, GARNEK LODOWCOWY, ZIEMIA, ELEKTROEROZYJNA OBRÓBKA