Baszkorostan
republika autonomiczna w Federacji Rosyjskiej u zach. podnóży Uralu Płd..; 143,6 tys. km2, 4055 tys. mieszk. (1994), gł. Rosjan, Tatarów i Baszkirów; stol. Ufa. Powierzchnia na płn.-wsch. górzysta, na zach. nizinna; klimat umiarkowany kontynentalny, ze średnią temp. stycznia -14 do -17°C, lipca 16 do 20°C, średni roczny opad 300-600 mm; gł. rzeki Bieła i Ufa, liczne jeziora; bogate tereny roponośne, wydobycie gazu ziemnego, rud żelaza, węgla brunat.; rozwinięty przem. chem., maszyn., spoż., drzewny, włókienniczy; gęsta sieć rurociągów i gazociągów; na czarnoziemach uprawy zbóż, roślin pastewnych, warzyw; hodowla owiec, bydła, trzody chlewnej, koni; pszczelarstwo; wielkie obszary leśne (ok. 40% obszaru, w tym Rezerwat Baszkirski, obejmujący 721 km2); uzdrowiska. Ślady osadnictwa sięgają paleolitu (m.in. malowidła naskalne w Jaskini Nakapowej); w epoce brązu bytowały tu ludy pasterskie, od IV w. n.e. napływały plemiona tureckie; pierwsze (arabskie) wzmianki o Baszkirach pochodzą z IX-X w.; 1229 kraj dostał się pod panowanie Złotej Ordy, potem chanatu kazańskiego; po jego upadku 1552 stopniowe podporządkowanie się Rosji, od 1919 Baszkirska Autonomiczna SRR, od 1992 jedna z 21 republik Federacji Rosyjskiej.