członek dawnego zakonu reguły bernardyńskiej, zreformowanej przez papieża Celestyna V w XIII w.; również określenie franciszkanów prowadzących życie pustelnicze.
imię pięciu papieży i jednego antypapieża (C. II, panował 1 dzień w 1124, zmuszony do złożenia urzędu przez uzbrojoną bandę); CELESTYN I (panował 422-432) - zorganizował Sobór Powszechny w Efezie (431), który nadał Marii tytuł Bogarodzicy; CELESTYN IV (1241), pierwszy papież wybrany przez konklawe; zmarł siedemnastego dnia po wyborze; CELESTYN V (1294) - świątobliwy benedyktyn, niedoświadczony w kierowaniu Kościołem; zrezygnował po 5 miesiącach; przez następcę dożywotnio (zmarł 1296) uwięziony w celu uniknięcia schizmy (dyskutowano prawomocność zrzeczenia się urzędu); 1313 kanonizowany.
minerał, siarczan strontu SrSO4; kryształy w układzie rombowym; bezbarwny, szary, niebieskawobiały, czerwonawy, żółtawy o szklistym połysku; występuje jako wypełnienie szczelin i druz w wapieniach, dolomitach i marglach, często z siarką rodzimą, oraz jako produkt procesów hydrotermalnych; gł. złoża: na terenach byłego ZSRR (Powołże, Baszkiria), w Anglii (okolice Bristolu), Niemczech (Westfalia, Waldeck); w Polsce m.in.: w okolicach Tarnobrzegu oraz w okręgu śląsko-krakowskim (Swoszowice, Pszów, Dembieńsko); gł. źródło strontu i jego soli.
- CELESTYNA, Żeńska forma imienia...
- CELESTYN, Pochodzenia łacińskiego,...
- OJCIEC CELESTYN, .