kraina w Europie płd.-wsch. zamieszkała początkowo przez ludność geto-dacką (Daków), od północy ograniczona Karpatami, od wschodu rz. Prut, od południa dolnym Dunajem, od zachodu początkowo środk. biegiem Dunaju, od I w. n.e. - rz. Cisą; jednolite oblicze etniczne uzyskała po wywędrowaniu stąd w końcu III w. p.n.e. Celtów; ok. 60 p.n.e. Burebista zjednoczył plemiona dackie, jednak po jego śmierci (między 44 a 40 p.n.e.) państwo rozpadło się na kilka niezależnych księstw; ponownego zjednoczenia D. dokonał w końcu I w. n.e. Decebal 101-106 podbita przez Rzymian pod wodzą ces. Trajana; 106 utworzono rzymską prowincję Dacia, która została opuszczona ostatecznie przez wojska rzymskie 271, kiedy to jej terytorium zajęte było już przez Gotów i inne plemiona barbarzyńskie; w okresie wędrówek ludów D. była terenem inwazji rozmaitych plemion, spośród których szczególną rolę odegrali tu germańscy Gepidzi; w VI w. na teren D. napłynęła z północnego wschodu fala plemion słowiańskich, atakujących stąd bałkańskie prowincje Bizancjum.
DACJA
Krainy geograficzne
DAICOVICIU Constantin, TRAJAN, SIEDMIOGRÓD, DECEBAL, DOMICJAN, DAKOWIE, DAKOWIE