płaska, rozległa równina położona między wysoczyznami białoruskimi na płn. a Wyżyną Wołyńską na płd.; bardzo małe wysokości względne utrudniają odpływ wód, powodując płytkie zaleganie wód gruntowych, "błądzenie" wód powierzchniowych, rozlewiska rzeczne i powstawanie torfowisk; rozwój zjawisk krasowych umożliwił powstanie głębokich jezior; gł. rz. - Prypeć (dopływ Dniepru); wśród bagien nieco wyższe równiny morenowe i lodowcowo-wodne oraz utrwalone wydmy, na płd. wzniesienia ze starszych skał (margle i granity); ok. 30% pow. zajmują lasy, ok. 25% łąki; relikty roślinne (wierzba lapońska, brzoza karłowata); eksploatacja torfu, soli potasowej, ropy naft. i granitu; gł. miasto Pińsk; we wczesnym średniowieczu zamieszkane przez Dregowiczów, po rozpadzie Rusi Kijowskiej księstwo turowsko-pińskie, 1341 przyłączone do Wielkiego Księstwa Litewskiego; w granicach Rzeczypospolitej wchodziło w skład woj. brzesko-litewskiego; od 1795 w granicach Rosji; 1921-39 część zach. należała do Polski, 1939 weszło w skład Białoruskiej i Ukraińskiej SRR.
POLESIE
Krainy geograficzne
LUBELSKIE WOJEWÓDZTWO, ZIELAWA, WEJHEROWSKO-KROTOSZYŃSKA KULTURA, UKRAIŃSKA POWSTAŃCZA ARMIA, STYR, PRYPEĆ, POLESIE PODLASKIE, TELECHAŃSKIE WYROBY FAJANSOWE