miasto powiatowe na pograniczu Niecki Soleckiej i Garbu Pińczowskiego (woj. świętokrzyskie); 2,3 tys. mieszk. (2002); znane uzdrowisko balneologiczne (wody chlorkowo-sodowe, borowiny, muł buski ze sporą zawartością siarki), wspólnie z pobliskim Solcem przyjmuje ok. 45 tys. kuracjuszy rocznie; szpitale uzdrowiskowe, sanatoria, domy wypoczynkowe, zakład przyrodoleczniczy, pijalnia wód, park zdrojowy; miejsce leczenia chorób reumatycznych, stanów pourazowych narządów ruchu, chorób skóry, układu krążenia, cukrzycy. Osada z XII w., do XVII w. własność klasztoru Norbertanek; prawa miejskie 1287-1870 i od 1918; od 1795 w zaborze austr., od 1807 w Księstwie Warszawskim, od 1815 w Król. Polskim; po stwierdzeniu leczniczych właściwości wód mineralnych najpierw założono warzelnię soli, a 1828 uzdrowisko (F. Rzewuski); 1830-36 jego rozbudowa o łazienki, oranżerie (H. Marconi) i park (I. Hanusz); 1939 miejsce ciężkich walk obronnych 22 dywizji piechoty, spore zniszczenia. Zachowany zespół klasztorny dawnych Norbertanek (kościół z 1592-1621, budynek klasztorny z 1720-30); łazienki i oranżerie uzdrowiska oraz zespół szpitalny z 1836-37; park krajobrazowy; domy z XVIII i XIX w.
- Busko Zdrój, miasto iuzdrowisko wpd.(...)
- KĄPIELE LECZNICZE, zabiegi stanowiące...
- ŚWIĘTOKRZYSKIE WOJEWÓDZTWO, położone w środk.-płd.(...)