Jakarta, 1621-1945 Batawia, do 1972 Djakarta
stolica Indonezji, w płn.-zach. części Jawy, przy ujściu rz. Ciliwung do M. Jawajskiego; 8,9 mln. mieszk., w zespole miejskim 18,2 mln (2004); jedno z najw. m. Azji; centrum finansowe i nauk.-kult. kraju; różnorodny przem., gł. metalowy, odzieżowy, chem., poligraficzny, włókienniczy (gł. bawełniany); montaż samochodów osobowych; port handl. Tanjungperiuk; mor. baza rybacka; filie najw. banków świata; nowy międzynar. port lotn. Cengkareng; siedziba ASEAN; coroczne międzynar. targi przem.-roln.; ośr. rzemiosła z wielowiekowymi tradycjami; liczne placówki nauk.-badawcze; 10 uniw. (w tym narodowy, zał. 1950); biblioteka narodowa; muzeum narodowe (zał. 1778); festiwale muz., teatralne i folklorystyczne; kompleks sport. Senayan. Zał. w XVI w.; początkowo pod władzą sułtanatu Bantam, następnie przedmiot sporu brytyjsko-holenderskiego; od 1619 w rękach Holendrów, zniszczona przez nich i odbudowana wokół twierdzy hol. Batawia; do 1945 stol. Hol. Indii Wsch.; w czasie II woj. świat. okupowana przez Japończyków; od 1949 stol. niepodległej Indonezji. W tzw. dolnym mieście domy w stylu hol. (XVII-XVIII w.), liczne kanały.