Fs
miasto w płn. Maroku, w dolinie rz. Wad Sibu; 682 tys. mieszk., zespół miejski 1010 tys. mieszk. (1993); najw. ośr. islamu w płn.-zach. Afryce; uniw. al-Karawijjin (zał. 859; jeden z najstarszych na świecie), wyższe uczelnie muzułm.; centrum adm.-handl. prowincji roln.; przem. włókienniczy, elektrotechniczny, spoż., drzewny, rzemiosło (garncarstwo, tkane dywany, wyroby ze skóry i metalu); ośr. turystyki; muzea; międzynar. port lotn. Dawna osada rzym.; od IX w. miasto arab.; X-XI w. szczytowy rozwój za dynastii Fatymidów; XI-XIII w. pod panowaniem dynastii Almorawidów i Almohadów; gł. ośr. polit.-ekon. i rel. Maghrebu za dynastii Marynidów, stol. ich państwa (XIV-XV w.); 1911 zajęty przez wojska franc., stol. Protektoratu franc.; po II woj. świat. miejsce gwałtownych walk o niepodległość kraju. Średniowieczne obwarowania (w Fas al-Bali - najstarszej części miasta, wpisanej na Listę UNESCO), wielki meczet al-Karawijjin (IX, X, XII w.) ze słynną biblioteką, meczet Andaluzyjski (IX, XIII w.) z minaretem, groby Marynidów (XIV w.), łaźnie (XIV w.), medresy (XIV, XVII w.); w nowszej części miasta wielki meczet z XIII w., pałac Marynidów z XIV w. przebudowany w XIX w.