miejscowość w Indiach Środk., w płn. części stanu Madhja; zespół kilkudziesięciu świątyń hinduistycznych z IX-XI w. poświęconych bogom Wisznu i Śiwie, a także bóstwom dżajnów oraz królowi małp Hanumanowi. Świątynie są znakomitymi przykładami tzw. płn. stylu w architekturze ind., posiadają wysokie cokoły, smukłe wieże, otwarte filarowe ganki oraz bogatą dekorację rzeźbiarską, która pokrywa całe ich powierzchnie, aż po szczyty; słynne są zwł. rzeźby o tematyce erotycznej. Najważniejsze świątynie: 64 Jogiń (ok. 900), Wiśwanathy (ok. 1002-03), Khandariji, Mahadewy, Dewi Dżagadamby, Lakszmany (ok. 950-1050).