staroż. Ikonium
miasto w płd. Turcji; 520 tys. mieszk. (2000, zespół miejski - ok. 1 mln); przem. spożywczy, chem., włókienniczy, cementowy; rzemiosło (wyrób dywanów); port lotn.; uniwersytet; islamski ośr. kultu; cytadela i ruiny pałacu Seldżuków, medresy (XIII w.) i meczety (XIII-XVII w.). Jeden z najstarszych ośr. miejskich w świecie, nieprzerwanie zamieszkany od III tysiąclecia p.n.e. Początkowo w państwie Hetytów, następnie zhellenizowane, od 25 p.n.e. w rzym. prowincji Galacja; w XI w. zdobyte przez Seldżuków, stol. sułtanatu; w XIII w. w K. żył Rumi, poeta i mistyk, jego mauzoleum jest celem pielgrzymek; od XV w. w imperium osmańskim.
ANATOLIJSKA WYŻYNA, IKONIUM, TURECKA SZTUKA, MURAD I
- Anatolijska, Wyżyna, wyżyna wśrodk. Turcji,...
- TURECKA SZTUKA, najstarsze przejawy działalności...
- KOBIERZEC, dywan, dekoracyjna tkanina...