miasto powiatowe w woj. mazowieckim, na Wysoczyźnie Siedleckiej; pierwotnie osada p.n. Sokołowo na terenie W. Księstwa Litewskiego, od 1424 prawa miejskie; 1569 włączony do Korony; własność Kiszków, potem Radziwiłłów, od poł. XVIII w. M.K. Ogińskiego, który zał. tu manufaktury wytwarzające pasy, kobierce, jedwabne chusty, meble; od 1795 w zaborze austr., od 1809 w Księstwie Warszawskim, od 1815 w Królestwie Polskim; w XIX w. znaczny ośr. szewstwa i kuśnierstwa (500 szewców, 200 kuśnierzy); 1845 otwarto cukrownię Elżbietów; 1865 miejsce stracenia przywódcy ostatniego oddziału powstańców styczniowych, ks. E. Brzóski; 1867-1975 i od 1999 siedziba powiatu, od 1887 połączenie kolejowe; 1941-42 getto (7 tys. mieszk., większość wywieziona do obozu zagłady w Treblince, reszta rozstrzelana); 18,2 tys. mieszk. (2002); przem. spoż. (cukrowniczy), drzewny, skórzany; drewniany kościół z pocz. XIX w., synagoga z poł. XIX w.; na miejscu stracenia Brzóski – obelisk (wzniesiony w setną rocznicę zamordowania).
- WARSZAWSKA BITWA 1920, bitwa rozstrzygająca...
- SAWICKI Marek, (ur. 1958)
- GRECO EL, właśc. Dominikos Theotokopulos...