miasto w środk. Włoszech (region Umbria); w starożytności m. etruskie, od 241 p.n.e. kolonia rzym. pn. Spoletium; od VI w. siedziba biskupstwa, od 571 stol. księstwa longobardzkiego, przeżywającego rozkwit w IX w. pod rządami Guido; w połowie X w. w składzie cesarstwa, w połowie XII w. zburzone przez Fryderyka I Barbarossę; 1213-1860 w składzie państwa papieskiego; 35 tys. mieszk. (2003); ośr. obsługi handl. regionu roln.; przem. spoż., cementowy; w pobliżu wydobycie węgla kam.; ośr. turystyki; zabytki z okresu rzym.: teatr (I w. p.n.e.), Łuk Druzusa (1. poł. I w. n.e.), amfiteatr (II w.) oraz późniejsze: bazylika S. Salvatore (IV-VI w.), kośc. romańskie (X-XII w.), katedra (XII-XV w.) z freskami Fra Filippo Lippi, kośc. gotyckie, renesansowe i barokowe, zamek (XIV-XV w.), pałace (XV-XVI w.).
SPOLETO
Miejscowości